'Aile bir kelime değil, cümledir.'

Beynimin pelteleşmeye yüz tuttuğu son günler üstüne bir Wes Anderson filmi ile titreyip, malum çağrıdaki muhatap Türk ben oldum. Sakin, sakin.. Milliyetçi bir yazı değil bu Türk yazmasından sebep..
The Darjeeling Limited'dan sonra sayın yönetmene hisli duygular beslemeye başlamış idim. Henüz Rushmore ve Fantastic Mr. Fox'u seyretmiş değilim ama en az The Royal Tenenbaums ve The Darjeeling Limited kadar iyilerse lafa hacet yoktur. Anderson'ın yapımcılık, yönetmenlik, senaryo ve filmin diğer işlerinin bütünüyle ilgili halleri "A Wes Anderson Film" ön deyişini ona kazandırmakta, auteur yönetmen kisvesine bürümektedir. 
Filmlerinde tercihen sabit tuttuğu Bill Murray, Owen Wilson, Luke Wilson, Seymour Cassel gibi absurd komediye çok yakışan isimlerle içinde felsefe, gündelik hayat klişeleri, aile ilişkileri, güzel müzikler, yere yatırmayan ama dozunda espriler sunar seyirciye. 

Anderson, The Darjeeling Limited'da üç kardeşin yıllar sonra bir vesile ile birleşip öz içlerindeki yurda seyahatlerini anlatırken, The Royal Tenenbaums'ta yine kopmuş bir aileyi sorumsuz ve sıfırı tüketmiş bir babanın geçmiş hataları telafi yoluna gitmesiyle birleştirir. Gene Hacman, bu sıradışı ve sınır tanımaz sorumsuz baba Royal Tenenbaum'u hakikatli güzel oynarken, çocukları oynayan Ben Stiller, Gwyneth Paltrow ve Luke Wilson da az işçıkarmamıştır. 12 yaşında sigaraya başlamış evlatlık çocuk Margo, çok küçük yaşta finans işlerine başlayıp çıtayı yükseklere sabitlemiş manik obsessif Chas, babasının göz ağrısı ve başarılı bir tenisçiyken birden tepetaklak olmuş Richie ve dış kapının mandalı karşı komşunun yeğeni Eli ile her birinin hikayesi birbirini aşar ama eğlenceli ama duygusal ama absürd bir film Tenenbaum Ailesi. Aynı dönem filmlerinden oldukları Amelie'ye kurgu ve görselliği ile hayli benzer ama Amelie'den daha ironik, absürd ve komiktir. Zaten Amelie de bu hususlar çerçevesinde değil de küçük dünyadan büyük umutlar çıkarmasıyla gönüllerde yer eder.

Aşağıdaki an ise bugüne kadar seyrettiğim filmler arasındaki en güzel anlardan birisidir. İmkansız aşk sathında iyi bir konumda olan Margo ve Richie'nin bu imkansızlık üzerine bir cigara yakıp tüttürdüğü andır işte bu an. Sonra da olaylar gelişir tabi her filmde olduğu gibi..

 The Royal Tenenbaums (2001) / Wes Anderson 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Olmayana Ergi Yöntemi

Şunu eriyoruz: Her başarılı kadının arkasında başarısız bir erkek vardır.  Bize başarılı erkek kollaması adı altında hep yutturdular, yok efendim bir erkeğin hakiki başarısı arkasındaki dişi elde gizlidir falanlı göndermelerle.. Ona çok cici bakan, her türlü ihtiyaçlarını itinayla gören, ne yapılacaksa çiftletmeden yapıp başarılı olmaya hazır bir erkeğe dönüştüren esasen çok mahir kadın kişisidir denildi. Ben aslında bunları feminizm gömleğini keyinmemden kelli söylemiyorum ki giymem orası ayrı. Fakat ortada her türlü müspet davranışının, ardındaki görünmez bir dişi varlığa yüklendiği vasıfsız bir erkek profili var. Aynı zamanda algıda sosyal seçicilik de diyebileceğimiz diğer husus, kadının erkeğin gerisinde hakiki meşgalesi onu başarılı etmek sayıldığı gayet tıkız iş bölümü ki bu feminizmin zırt dediği yer. Ben, şu an bu saydıklarımın ilkine daha fazla su taşıyor gibi görünüyorum. Ama hakikat şöyle: Platon mağarası görünümündeki gölgeli hayatlarından sızıp suretlerin asıllarını gör
Devamı

Ağlayan Çayır, ağlayan Eleni, ağlayan Helen..

 Helen kökenini her filminde oldukça belirgin bir şekilde ortaya koyan ve mitolojik göndermelerle de bunu şiirsel bir biçime çeviren Theo Angelopoulos'un 12. filmi Ağlayan Çayır, I. Dünya Savaşı devam ederken Rusya'da başlayan Bolşevik Devrimiyle beraber Odessa'dan (Kırım) sürülen bir grup Rumun Selanik yakınlarında bir köyde yaşadıklarını anlatıyor. 2004 yapımı film, devamı çekim aşamasında olan bir üçlemenin ilk adımıdır ve Angelopoulos'un diğer filmlerinden aşina olduğumuz Eleni Karaindrou, filmin hisli müziklerinin icracısıdır. Bu usta müzisyenin, senaryoyu bir kez okuması bile kâfidir, diğer haftaya albümü çoktan bitirmiş olabilir. Müzisyen ve yönetmen arasında böyle bir uyum Krzysztof Kieslowski ve Zbigniew Preisner arasında da görülebilir. Kieslowski ve Angelopoulos'un müzisyenleriyle birbirlerini son kerteye kadar anlaması ile oluşan bu müzikler, iki yönetmenin filmlerinin eşsiz birer şaheser olmasında büyük bir etkendir kuşkusuz. Angelopoulos sinemasında po
Devamı

Çöplük

 "ground control to major tom" Nerden aklıma geldi bilmem, o kadar yeni yetme ve zamanın ruhuna uygun son sürat mecralar varken, bir zamanlar buralarda klavye tuşu eskitmiş olmak.. Yazı yazmak bir sekiz sene önce mi güzeldi yoksa ben de mi bütün suçu hayat gailesi denen ezeli kamburun sırtına yükledim bilemem. Demek ki mürekkebi az da olsa yalamış olmak bir sekiz yıl hayati makbulleri yaşayıp hala kendini hatırlatan bir hasletmiş. Artık kimseler blog okumasa da, kozmik evreni inceden dürtüklemek galiba yaptığım. Ya da bir virüs istilasına müteakip fazlaca sıkılmaktan sebep eski çöplüğümü eşeledim. Güzel de oldu, yıllardır iş için düzinelerce sayfa proje yazmaktan gerçek bir yazı nasıl yazılır kısmını hep öteledim. Dedim ki, "bir oturayım bak neler yazacağım.." 6 yaşına girmek üzere olan yavrumun yüzüne bakıp zihnimde ciltler yazdım ama neyse küskünlüğüm, bir masa başına oturup kelimelere dokunamadım. Ertelemek vebasına tutuldum zahir.  Neyse, kendi kendime arada bir
Devamı